Projectvoortgang Romeins Aardenburg

Het Aardenburgse Odysseeproject schrijdt voort. In september is begonnen met het beschrijven van de structuren. Hieraan voorafgaand zijn alle bij de opgravingen opgetekende sporen digitaal verwerkt. (bron: SCEZ.nl)

Zo zijn overzichten van alle Romeinse grondsporen van de verschillende opgravingen verkregen. Hieruit zijn de belangrijkste structuren geselecteerd, die nu verder worden uitgewerkt.

Uitwerking Aardenburgse thermen
Een bijzondere ontdekking bij dit onderzoek is een Romeins badgebouw, ook wel thermae of thermen genoemd, waarvan de sporen in 1965 werden aangetroffen op het terrein van de voormalige Gasfabriek in Aardenburg, ter hoogte van de Beekmanstraat. Van het gebouw werden de sporen van de funderingen en muurwerk aangetroffen, met daaromheen grote hoeveelheden puin. Dat het om een badgebouw moet gaan blijkt uit de verschillende ruimtes voor de heet-, lauw- en koudwaterbaden die binnen de structuur herkenbaar zijn. Het zware gebouw was deels gefundeerd op houten paaltjes.


Opengewerkte reconstructietekening van de opgegraven sporen van het Romeinse badgebouw te Aardenburg. Tekening Mikko Kriek, Amsterdam.

Deze manier van funderen kennen we ook van het hoofdgebouw van de Romeinse vesting. Het patroon van deze paaltjesfundering laat zien dat de warme ruimtes door middel van een ondergronds verwarmingssysteem (hypocaustum) werden verhit. Op basis van deze gegevens is een reconstructie van het badgebouw gemaakt, met van zuid naar noord hetpraefurnium (stookruimte), het caldarium (heetwaterruimte), in het midden het tepidarium (lauwwaterruimte) en daarboven het frigidarium(koudwaterruimte).

Hierbij is uitgegaan van de klassieke indeling van een Romeins badgebouw, waarbij de bezoeker een vaste route volgde van koud naar lauw naar heet. Ieder badgebouw had ook een apodyterium (kleedruimte ). Deze is in het Aardenburgse gebouw niet opgegraven, maar moet tegen de koudwaterruimte aan gelegen hebben. Vermoedelijk lag aan de noordwestzijde van het gebouw een omsloten hof.

Dubbelwandige waterput
Het water voor dit badhuis was waarschijnlijk afkomstig van de waterput die enkele meters ten zuiden van het gebouw is opgegraven. Het betreft een grote vierkante houten waterput met dubbele bekisting; deze was waarschijnlijk bedoeld om verontreiniging van het water van de omliggende bodem te voorkomen.

Het badcomplex was gelegen aan een nieuw ontdekte Romeinse weg ten oosten van de ommuurde nederzetting. Het gebouw is georiënteerd op deze weg en heeft eveneens dezelfde oriëntatie als de Romeinse gebouwen binnen de muren. Ten zuiden van de weg lag een industriële zone met ovens waar zout, vissaus en kalk kan zijn geproduceerd en ijzer werd gesmolten of gesmeed.

Afronding in 2012
Momenteel worden de andere structuren van de Romeinse nederzetting uitgewerkt en beschreven. Het wetenschappelijk deel van het project zal in het eerste kwartaal van 2012 worden afgerond. Daarna zijn een publieksboek en een tentoonstelling voorzien.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.